Shefqet Avdush Emini

Artist Veli Morina, Nje rrefim per shokun tim Shefqet Avdush Eminin

Student i Akademis se Arteve

ARTIST VELI MORINA  AND SHEFQET AVDUSH EMINI

KET PIKTURE E KAME PUNUAR GJAT STUDIMEVE NE FAKULTETIN E ARTEVE NE PRISHTINE, KOSOVE.

Një histori për mikun tim Shefqet Avdush Emini, Viti 1977-1978 nga Veli Morina nga Gjakova

Ishte një e hënë kur u mblodhëm në korridoret e Akademisë së Arteve Figurative. Të gjithë ishim të panjohur për njëri-tjetrin, të ndarë në katër grupe bazuar në profesionin tonë. Provimi i pranimit zgjati pesë orë për pesë ditë radhazi. Gjatë këtyre ditëve, të gjithë studentët takoheshin në korridoret e fakultetit, pa marrë parasysh fushën e tyre, klasën sociale apo gjendjen financiare—qofshin të pasur, të klasës së mesme apo të varfër, të gjithë ishim bashkë.

Kur e takova për herë të parë Shefqet Avdush Eminin, ajo që e dallonte nga të tjerët ishte veshja e tij. Ishim veshur pothuajse njësoj. Kjo ishte ajo që na bëri të ndiheshim më afër njëri-tjetrit. Për fat të mirë, të dy u pranuam në fakultet—Shefqeti në degën e pikturës, ndërsa unë në degën e skulpturës. Edhe pse ishim në fusha të ndryshme, ne si studentë qëndronim gjithmonë bashkë si grup, pasi ishim të gjithë në vitin e parë dhe nuk njihnim askënd tjetër. Shefqeti kishte një talent të jashtëzakonshëm që askush tjetër nuk e kishte.

Ishim shumë të varfër në aspektin material—na mungonin bojërat, pëlhurat dhe pothuajse të gjitha materialet e nevojshme. E mbaj mend shumë qartë që shpesh studentët e tjerë përdornin vetëm gjysmën e një tubi boje dhe pjesën tjetër e hidhnin. Për shkak të gjendjes sonë financiare, Shefqeti dhe unë ishim të detyruar që fshehurazi të merrnim ose "vodhnim" bojën e hedhur, sepse përndryshe do të thahej dhe nuk do të ishte më e përdorshme.

Shefqeti ishte i talentuar në çdo fushë artistike, por në fakultet mësuam gjëra të reja si dimensionet, përpjesëtimet, etj. Shefqeti ishte më i miri.

Si studentë, shumicën e kohës e kalonim bashkë. Përjetuam uljet dhe ngritjet e jetës studentore, si dhe marrëdhëniet tona me profesorët. Ekziston një shprehje mes studentëve:
"Nota e një studenti asnjëherë nuk është e barabartë me dijen e tij."

Më kujtohet kur u dhanë shpërblimet për studentët më të talentuar. Dihej qartë se kush ishte më i miri dhe më i talentuari—Shefqeti. Ai u nominua si talenti më i mirë në pikturë dhe pritej që ta fitonte këtë çmim. Fatkeqësisht, kjo nuk ndodhi. Çmimi iu dha një studenteje bullgare. Të gjithë mbetëm të shokuar nga kjo padrejtësi ndaj Shefqetit. Vendimi joprofesional dhe i padrejtë i komisionit shkaktoi reagime të forta midis studentëve dhe disa profesorëve.

Një grup studentësh iu drejtua një profesori që ishte pjesë e komisionit dhe e pyeti pse çmimi iu dha dikujt tjetër, kur ne të gjithë e dinim që Shefqeti e meritonte. Përgjigja e profesorit ishte: "Ju lutem, mos e përshkallëzoni këtë situatë," dhe pa hezitim pranoi se çmimi iu dha studentes bullgare me emrin Ratka.

Më vonë, profesori e pranoi gabimin dhe padrejtësinë e bërë. Ai iu drejtua Shefqetit me këto fjalë:
"Të lutem më fal për gabimin që bëra. Unë do të të jap një shpërblim personalisht, sepse çmimi duhej të ishte i yti."
Por Shefqeti, me integritet, e refuzoi ofertën e profesorit. Në vend të kësaj, ai u përgjigj:

"Më thuaj, profesor, kush ishte në të vërtetë studenti më i mirë në pikturë? Ju? Anëtarët e komisionit? Apo ia dhatë çmimin dikujt tjetër?"

Përgjigja e Shefqetit nuk ishte nga zhgënjimi, por si një artist i ri me parime. Ai tha:
"Për mua, më e rëndësishme është që komisioni e vlerësoi punën time dhe më shpërbleu, edhe nëse trofeun e merr dikush tjetër."
Ai ndjente keqardhje për turpin e shkaktuar dhe për gjithçka që i ndodhi.

Megjithatë, kjo padrejtësi nuk e ndali Shefqetin. Puna dhe talenti i tij u fuqizuan edhe më shumë dhe sot pikturat e tij vlerësohen në mbarë botën.

Shefqet, mos u ndal kurrë...

Shefqeti dinte si të paraqiste dritën, hijet dhe tonet e ngjyrave me kuptim, duke i dhënë jetë pikturës. Edhe sot, ne shohim punën dhe talentin e tij të ekspozuar në muzeume anembanë botës.

Gjatë viteve studentore, u dashuruam me dy vajza, të cilat më vonë u bënë shoqet tona të jetës. Sot, të dy kemi nga katër fëmijë, dhe në këtë mënyrë, shoqëria jonë u bë më e fortë dhe më e gjerë. Unë mburrem me shokun tim, krenohem me talentin e tij dhe pikturat e tij.

Fati na ka ndarë tashmë, pasi ne nuk jemi parë që para vitit 1983, por kurdo që flas për pikturat e Shefqetit, ndihem më afër tij.

Kam shumë për të thënë për mikun dhe kolegun tim. Kombi dhe populli shqiptar duhet të mburret me figurën e Shefqet Avdush Eminit për talentin, punën dhe kontributin e tij në botën e artit.

Greetings and respect,
Artist Veli Morina
Date: 4-5-2020

Artist Remzi Lohaj Rrefim per shokun tim Shefqet Avdush Eminin