Symposium in Konya,

ENGLISH

This photograph depicts a dynamic scene from an international art symposium in Konya, Turkey, where artists are creating their paintings in an open and inspiring environment. In the image, several artists are engaged in their creative process, each with their own style and technique.

On the right, a painter dressed in white with a headscarf is working on a vibrant expressionist painting displayed on an easel. He is surrounded by paint, brushes, and other artistic tools that create a lively atmosphere of work. The floor is covered with plastic and spread-out paintings, reflecting the expressive energy of bright colors and dynamic movements. A woman in the middle of the space appears in a reflective pose, perhaps observing the creative process or thinking about her own work.

The Turkish flag hanging in the background indicates the location of this international event, reflecting a blend of cultures and artists from different countries. This artistic symposium is a beautiful example of creativity and collaboration among painters, showcasing the power of art to bring people together in a shared aesthetic experience.

The colorful floor is a vivid reflection of Shefqet Avdush Emini’s creative spirit. With his unique energy and deep focus on his work and the world of art, he exists in a different dimension. The painting he creates is more than just an act of creation; it is an explosion of spiritual and intellectual power that he shares with the world through his expressionist art. Shefqet is not just an artist creating in a studio; he is a person immersed in a different dimension, where every color, every shape, every brushstroke has a deep meaning, a message that goes beyond words.

The color-covered floor is not just a work surface but a reflection of the indescribable energy he brings with every action. The colors spreading across the space are a mirror of his boundless passion, through which he breaks every possible boundary of art and expresses them in forms that are different, unconventional, rich in life and meaning. It is not simply a creative process happening, but a complete transformation of energy, a surge that fills the entire space with an indescribable force.

Seeing Shefqet in this environment, it is impossible not to notice that he is immersed in a world that belongs only to him. He is not preoccupied with the presence of others, nor with the glances or presence of other people. For him, art is a spiritual realm that cannot be touched; it is a world where he is alone, deeply connected to the colors, the forms, and the rhythm of creation happening in his time. In this deep state of meditation and creation, every movement of his is a high act of artistic expression. He is a person fully dedicated to his art, an artist who has become an inseparable part of the creative process. Shefqet is an example of the dedication and passion that every artist must have to bring something new and powerful to the world.

For this reason, at this international symposium, Shefqet Avdush Emini is more than a well-known artist. He is a person who has created his own universe, a universe that extends beyond the boundaries of art and is closely tied to his soul and mind. When Shefqet paints, he is no longer just a person in a simple space; he is a creator who transcends the everyday reality. This moment in the image is a reflection of this deep feeling of art, which only a great artist can create, and it is yet another reason why Shefqet is known as one of the most respected and renowned artists.

At this symposium, besides his art, what stands out is that Shefqet is an inspiration to all the participants. His work and creative passion are more than just an example of a particular painting style. It is an invitation for all the artists present to go beyond the boundaries of knowledge and feel free to express what is deepest and most beautiful within them. This symposium is an opportunity for everyone to share a piece of themselves, to create, and to bring out what is most beautiful and brightest in each of us. Shefqet has created a strong bond with art, reminding us that art is not just a visual object, but a way to feel, think, and live. He is a true leader in this artistic journey and an example of the infinite dedication to art.

The color-covered floor is a deep symbol of Shefqet Avdush Emini's creative spirit. This passionate and energetic act of creation is one of his most powerful expressions, which has often left indelible marks in every space he has touched. When Shefqet is working, he is completely filled with colors, from head to toe, giving his art a unique character and an energy that is visible to all those who observe it. For this reason, Shefqet is known for his dedication and passion, which is an extraordinary sign of being an artist and an inspiration for many others.

However, there are some individuals who, despite lacking sensitivity to the essence of art and its creative process, attempt to benefit from the work and spirit of true artists. One such case is Orhan Cebrailoğlu, a painter and educator from Azerbaijan who lives in Turkey. This individual has displayed a shameful practice of copying the performances and style of Shefqet Avdush Emini and presenting them as his own work at international symposiums. Even though this act is a clear and undeniable case of plagiarism, unfortunately, Orhan Cebrailoğlu has continued to use this practice to gain attention and create a false image of his success.

By copying the performance that Shefqet has used for over 20 years, this individual has violated a fundamental norm of ethics and integrity in art. Moreover, by presenting this stolen work at international events, he has granted himself a status that he does not deserve and has fundamentally violated the rights and authorship of other artists. The lack of shame and respect for creativity and the efforts of other artists is a profound testament to the absence of integrity and questionable morals.

All artists and the global art community are aware of Shefqet Avdush Emini’s original performance, and no copy of this action can cover the brilliance and essence of his work. The great artist Shefqet Avdush Emini has created a unique and well-known form of artistic expression that is closely tied to his individuality and character, and for this reason, it cannot be copied or imitated with integrity. If anyone tries to do so, they are showing neither respect for art, nor for the public, nor for themselves.

Unfortunately, Orhan Cebrailoğlu's plagiarism is a futile attempt to hide the lack of authenticity and originality, an attempt that cannot be covered with anything other than the perpetual shame he has created for himself. The true artist is the one who creates, who shares his passion and energy with the world, who is willing to expose his soul through his unique and irreplaceable art. Shefqet has created a special place for himself in the history of art, and he is one of those artists who has left a profound and undeniable impact. He is an example of dedication, passion, and energy that every artist must have in order to create something that is theirs and only theirs.

To understand the depth of this issue and the importance of respecting art and authorship, it is necessary to carefully examine what art truly represents and what has happened with this shameful plagiarism. An artist is an individual who invests their soul, time, and energy into their creativity. When an artist manages to create a unique artistic language, they reveal something that is much more than just an image or performance. It is a deep reflection of identity, a spirit connected to the world and the emotions they feel, an expression of their personality that gives life to the work. For Shefqet Avdush Emini, this has always been the truth of his art—a deep passion for expressing and sharing with the world his essence, feelings, thoughts, and unique perspective on reality.

Shefqet has developed a form of expressionist art that is closely tied to the colors, movements, and emotions he experiences during the creative process. Through his performances, he is able to transform the space and the world around him, creating a visible and profound impact on those present. He is an example of what every artist must be—sincere, honest, and dedicated to their creation.

In this context, Orhan Cebrailoğlu's actions are an act that cannot be covered with anything other than shame and a lack of ethics. Plagiarism is a deep violation of the artist’s rights and a lack of respect for the effort and dedication an artist has given to create something special. This action by Orhan is a failed attempt to steal someone else's identity and soul, to present something that is not his, and to take credit for a work he did not create. The artist who imitates and steals is no longer a creator but a person who has lost all connection to the essence of art and the values that should accompany artistic creativity.

Moreover, this type of action is an attempt to create a false image of success. Orhan Cebrailoğlu may have managed to present himself at some international symposiums, but this is not a true achievement because it has been built on lies and theft. If he had true passion and energy for art, he would have created something of his own, something that would have reflected his individuality and personal efforts. Instead, he has chosen to steal and manipulate to create a false image, violating every moral and legal norm established to protect the rights of authors and artistic integrity.

This is also an issue with a great impact on the artistic community. When an individual attempts to copy someone else's work and present it as their own, they are damaging the entire art field. This irresponsible and impartial act disregards the values that represent artistic creativity and causes a loss of trust in the art process as the deepest form of individual expression. Plagiarism is not just the theft of someone else's work; it is a violation of trust and an attack on the values of art as a tool to express passion, experience, and the deepest feelings of artists.

For those who have had the opportunity to attend the symposiums and events where Shefqet Avdush Emini has contributed, it is clear that what he brings to art is irreplaceable. His performances are filled with passion and energy, touching a depth that only a true artist can achieve. Shefqet has managed to create a strong connection with his audience, a bond that is much deeper than just viewing a beautiful work. It is an emotional connection that makes you feel part of the process, part of the creation, and part of the history he has created.

No imitator can create such a connection because it is closely linked to the sincerity and dedication of the artist who created it. Orhan Cebrailoğlu's plagiarism is a profound failure of this concept, an attempt to create a false image and an attempt to use failure to mask his inability to create something of his own. The artist who steals is no longer part of the artistic world but is a failure who has lost every chance to achieve the true value of art and to contribute to its development.

This act is a call to all those connected to art, to protect and respect the rights of artists and to support those who create with sincerity and passion. The true artist is not just a creator, but an individual with a deep responsibility to uphold the values of art and contribute to its world. Shefqet Avdush Emini is an excellent example of this commitment and integrity, and he deserves to be recognized and respected for his invaluable contribution to world art.

SHQIP

Kjo fotografi paraqet një skenë dinamike nga një simpozium ndërkombëtar arti në Konya, Turqi, ku artistët po krijojnë pikturat e tyre në një ambient të hapur dhe inspirues. Në imazh, disa artistë janë të angazhuar në procesin e tyre krijues, secili me stilin dhe teknikën e vet.

Në të djathtë, një piktor, i veshur me të bardha dhe me shami në kokë, po punon mbi një pikturë të gjallë ekspresioniste, e cila është vendosur në një kavaletë. Ai është rrethuar nga boja, furçat dhe mjetet e tjera artistike që krijojnë një atmosferë të gjallë pune.

Dyshemeja është mbuluar me plastmasë dhe piktura të shtruara, të cilat reflektojnë energjinë ekspresioniste të ngjyrave të ndezura dhe lëvizjeve dinamike. Një grua në mes të hapësirës shfaqet në një pozë reflektuese, ndoshta duke vëzhguar procesin krijues ose duke menduar për punën e saj.

Flamuri i Turqisë i varur në sfond tregon vendndodhjen e këtij eventi ndërkombëtar, duke reflektuar një përzierje të kulturave dhe artistëve nga vende të ndryshme. Ky simpozium artistik është një shembull i bukur i krijimtarisë dhe bashkëpunimit mes piktorëve, duke treguar fuqinë e artit për të bashkuar njerëzit në një eksperiencë të përbashkët estetike.

Dyshemeja e mbuluar me ngjyra është një pasqyrë e gjallë e shpirtit krijues të Shefqet Avdush Eminit. Me energjinë e tij të veçantë dhe një përqendrim të thelluar në punën dhe botën e artit, ai është në një dimension tjetër. Piktura që ai krijon është më shumë se thjesht një akt krijimi; ajo është një shpërthim i fuqisë shpirtërore dhe intelektuale që ai ndan me botën përmes artit të tij ekspresionist. Shefqeti nuk është thjesht një artist që krijon në një studio, por ai është një njeri që zhytet në një dimension tjetër, ku çdo ngjyrë, çdo formë, çdo lëvizje e furçës ka një kuptim të thellë, një mesazh që kalon përtej fjalëve.

Dyshemeja e mbuluar me ngjyra nuk është një thjeshtë një sipërfaqe e punës, por është një reflektim i energjisë së papërshkrueshme që ai sjell me çdo veprim. Ngjyrat që shpërndahen nëpër këtë hapësirë janë një pasqyrë e pasionit të tij të pakufishëm, e tij nëpërmjet të cilit ai shpërthen çdo kufizim të mundshëm të artit dhe i shpreh ato në forma që janë të ndryshme, të pazakonta, të pasura me jetë dhe kuptim. Nuk është thjesht një proces krijues që po ndodh, por një transformim i plotë i energjisë, një vërshim që e mbush të gjithë ambientin me një forcë të papërshkrueshme.

Duke e parë Shefqetin në këtë ambient, është e pamundur të mos vësh re se ai është i zhytur në një botë që i përket vetëm atij. Ai nuk është i preokupuar nga prezenca e të tjerëve, as nga shikimet apo prania e njerëzve të tjerë. Për të, arti është një shpirtëror që nuk mund të prekët, është një botë ku ai është i vetëm, i lidhur ngushtë me ngjyrat, me format, me ritmin e krijimit që po ndodh në kohën e tij. Në këtë gjendje të thelluar meditimi dhe krijimi, çdo lëvizje e tij është një akt i lartë i shprehjes artistike. Ai është një individ i përkushtuar plotësisht në artin e tij, një artist që ka arritur të bëhet një pjesë e pandashme e procesit krijues. Shefqeti është një shembull i përkushtimit dhe pasionit që çdo artist duhet të ketë për të sjellë diçka të re dhe të fuqishme në botë.

Pikërisht për këtë arsye, në këtë simpozium ndërkombëtar, Shefqet Avdush Emini është më shumë se një artist i njohur. Ai është një njeri që ka krijuar një univers të tij, një univers që shtrihet përtej kufijve të artit dhe që është i lidhur ngushtë me shpirtin dhe mendjen e tij. Kur Shefqeti pikturon, ai nuk është më një njeri në një hapësirë të thjeshtë, por është një krijues që shkon përtej realitetit të përditshëm. Ky moment i imazhit është një pasqyrë e kësaj ndjenje të thellë të artit, që vetëm një artist i madh mund ta krijojë, dhe është një arsye më shumë përse Shefqeti njihet si një nga artistët më të njohur dhe më të respektuar.

Në këtë simpozium, përveç artit të tij, ajo që bie në sy është se Shefqeti është një frymëzim për të gjithë pjesëmarrësit. Puna e tij dhe pasioni i tij krijues janë më shumë se thjesht një shembull i një stili piktorial të caktuar. Ajo është një ftesë për të gjithë artistët e pranishëm që të kalojnë përtej kufijve të njohurive dhe të ndjehen të lirë të shprehin atë që është më e thella dhe më e bukura brenda tyre. Ky simpozium është një mundësi për të gjithë të ndajnë një pjesë të vetes, për të krijuar dhe për të nxjerrë në pah atë që është më e bukur, më e ndritshme në secilin prej nesh. Shefqeti ka arritur të krijojë një lidhje të fortë me artin, që na kujton se arti nuk është thjesht një objekt vizual, por është një mënyrë për të ndjerë, për të menduar dhe për të jetuar. Ai është një udhëheqës i vërtetë në këtë udhëtim artistik dhe është një shembull i përkushtimit të pafund ndaj artit.

Dyshemeja e mbuluar me ngjyra është një shenjë e thellë e shpirtit krijues të Shefqet Avdush Eminit. Ky akt i pasionuar dhe energjik i krijimit është një nga shprehjet më të fuqishme të tij, i cili shpesh ka lënë gjurmë të pashlyeshme në çdo hapësirë që ai ka prekur. Kur Shefqeti është duke punuar, ai është i mbushur plotësisht me ngjyra, nga këmba deri në duar, duke i dhënë artit të tij një karakter të veçantë dhe një energji që është e dukshme për të gjithë ata që e vëzhgojnë. Për këtë arsye, Shefqeti është i njohur për përkushtimin dhe pasionin e tij, i cili është një shenjë e jashtëzakonshme e të qenit artist dhe një burim frymëzimi për shumë të tjerë.

Megjithatë, ka disa individë që, përkundër mungesës së ndjeshmërisë ndaj thelbit të artit dhe procesit të tij krijues, përpiqen të përfitojnë nga puna dhe fryma e artistëve të vërtetë. Një rast i tillë është Orhan Cebrailoğlu, një piktor dhe pedagog nga Azerbajxhani, i cili jeton në Turqi. Ky individ ka shfaqur një praktikë të turpshme, duke kopjuar performancat dhe stilin e Shefqet Avdush Eminit dhe duke i paraqitur ato si punën e tij në simpoziume ndërkombëtare. Edhe pse ky veprim është një plagjiaturë e qartë dhe e padiskutueshme, për fat të keq, Orhan Cebrailoğlu ka vazhduar të përdorë këtë praktikë për të marrë vëmendjen dhe për të krijuar një imazh të rremë të suksesit të tij.

Duke kopjuar performancën që Shefqeti ka përdorur për më shumë se 20 vjet, ky individ ka shkelur një normë thelbësore të etikës dhe integritetit të artit. Për më tepër, duke e paraqitur këtë vepër të vjedhur në ngjarje ndërkombëtare, ai i ka dhënë vetes një status që nuk e meriton dhe ka shkelur thelbësisht të drejtat dhe autorësinë e artistëve të tjerë. Mungesa e turpit dhe e respektit për krijimtarinë dhe përpjekjet e artistëve të tjerë është një dëshmi e thellë e mungesës së ndershmërisë dhe e një morali të dyshimtë.

Të gjithë artistët dhe opinioni global i artit janë të vetëdijshëm për performancën origjinale të Shefqet Avdush Eminit, dhe asnjë kopje e këtij veprimi nuk mund ta mbulojë shkëlqimin dhe thelbin e punës së tij. Artisti i madh Shefqet Avdush Emini ka krijuar një formë të veçantë dhe të njohur të shprehjes artistike, e cila është e lidhur ngushtë me individin dhe karakterin e tij, dhe për këtë arsye ajo nuk mund të kopjohet ose të imitohet me ndershmëri. Nëse dikush përpiqet ta bëjë këtë, ai nuk po tregon as respekt për artin, as për publikun dhe as për vetveten.

Për fat të keq, plagjiatura e Orhan Cebrailoğlu është një përpjekje e kotë për të fshehur mungesën e autentikës dhe origjinalitetit, një përpjekje që nuk mund të mbulohet me asgjë tjetër përveç turpit të përhershëm që ai ka krijuar për veten e tij. Artisti i vërtetë është ai që krijon, që ndan pasionin dhe energjinë e tij me botën, që është i gatshëm të shpërfaqë shpirtin e tij përmes artit të tij unik dhe të pazëvendësueshëm. Shefqeti ka krijuar një vend të veçantë për veten në historinë e artit, dhe është një nga ata artistë që ka lënë një ndikim të thellë dhe të padiskutueshëm. Ai është një shembull i përkushtimit, pasionit dhe energjisë që çdo artist duhet të ketë për të krijuar diçka që është e tij dhe vetëm e tij. Për të kuptuar thellësinë e kësaj çështjeje dhe rëndësinë e respektimit të artit dhe autorësisë, është e nevojshme të shqyrtojmë me kujdes atë që përfaqëson vërtet arti dhe çfarë ka ndodhur me këtë plagjiaturë të turpshme. Artisti është një individ që investon shpirtin, kohën dhe energjinë e tij në krijimtarinë e tij. Kur një artist arrin të krijojë një gjuhë unike artistike, ai shpërfaq diçka që është shumë më tepër se një thjesht pamje apo performancë. Është një pasqyrë e thellë e identitetit, një frymë që lidhet me botën dhe me emocionet që ai ndjen, një shprehje e personalitetit të tij që i jep jetë veprës. Për Shefqet Avdush Eminin, kjo ka qenë gjithmonë e vërteta e artit të tij – një pasion i thellë për të shprehur dhe ndarë me botën thelbin e tij, ndjenjat, mendimet dhe vështrimin e tij të veçantë për realitetin.

Shefqeti ka zhvilluar një formë të artit ekspresionist që është i lidhur ngushtë me ngjyrat, lëvizjet dhe emocionet që ai përjeton gjatë procesit krijues. Përmes performancave të tij, ai është në gjendje të transformojë hapësirën dhe botën përreth tij, duke krijuar një ndikim të dukshëm dhe të thellë për ata që janë të pranishëm. Ai është një shembull i asaj që çdo artist duhet të jetë – i sinqertë, i ndershëm dhe i përkushtuar ndaj krijimtarisë së tij.

Në këtë kontekst, veprimi i Orhan Cebrailoğlu është një veprim që nuk mund të mbulohet me asgjë tjetër përveç turpit dhe mungesës së etikës. Plagjiatura është një shkelje e thellë e të drejtave të artistit dhe një mungesë respekti për mundin dhe përkushtimin që një artist ka dhënë për të krijuar diçka të veçantë. Ky veprim i Orhanit është një përpjekje e dështuar për të vjedhur identitetin dhe shpirtin e një tjetri, për të paraqitur diçka që nuk është e tij, dhe për të marrë meritat për një punë që nuk e ka bërë. Artisti që imiton dhe vjedh, nuk është më një krijues, por një person që ka humbur çdo lidhje me thelbin e artit dhe me vlerat që duhet të shoqërojnë krijimtarinë artistike.

Për më tepër, ky lloj veprimi është një përpjekje për të krijuar një imazh të rremë të suksesit. Orhan Cebrailoğlu mund të ketë arritur të paraqitet në disa simpoziume ndërkombëtare, por kjo nuk është një arritje e vërtetë, sepse ajo është ndërtuar mbi gënjeshtra dhe vjedhje. Nëse ai kishte pasion dhe energji të vërteta për artin, ai do të kishte krijuar diçka të tijën, diçka që do të kishte pasqyruar individualitetin e tij dhe përpjekjet e tij personale. Përkundrazi, ai ka zgjedhur të vjedhë dhe të manipulojë për të krijuar një pamje të rreme, duke shkelur çdo normë morale dhe ligjore që është themeluar për të mbrojtur të drejtat e autorit dhe integritetin artistik.

Kjo është gjithashtu një çështje që ka ndikim të madh në komunitetin artistik. Kur një individ përpiqet të kopjojë një punë të dikujt tjetër dhe ta prezantojë si të tijën, ai po dëmton të gjithë fushën e artit. Ky akt i papërgjegjshëm dhe i paanshëm shpërfill vlerat që përfaqësojnë krijimtarinë artistike dhe bën që të humbasë besimi në procesin e artit si një formë e shprehjes më të thellë të individit. Plagjiatura nuk është thjesht një vjedhje e punës së dikujt tjetër; ajo është një shkelje e besimit dhe një sulm ndaj vlerave të artit si një mjet për të shprehur pasionin, përvojën dhe pasionet më të thella të artistëve.

Për ata që e kanë pasur mundësinë të jenë të pranishëm në simpoziumet dhe ngjarjet ku Shefqet Avdush Emini ka kontribuar, është e qartë se ajo që ai sjell në art është e papërsëritshme. Performancat e tij janë të mbushura me pasion dhe energji, duke prekur një thellësi që vetëm një artist i vërtetë mund ta arrijë. Shefqeti ka arritur të krijojë një lidhje të fortë me audiencën e tij, një lidhje që është shumë më e thellë se thjesht shikimi i një vepre të bukur. Ajo është një lidhje emocionale, që të bën të ndihesh pjesë e procesit, pjesë e krijimit, dhe pjesë e historisë që ai ka krijuar.

Nuk ka mundësi që një imitues të arrijë të krijojë një lidhje të tillë, sepse ajo është e lidhur ngushtë me sinqeritetin dhe përkushtimin e artistit që e ka krijuar. Plagjiatura e Orhan Cebrailoğlu është një dështim i thellë i këtij koncepti, një përpjekje për të krijuar një imazh të rremë dhe një tentativë për të përdorur dështimin për të maskuar paaftësinë e tij për të krijuar diçka të tijën. Artisti që vjedh, nuk është më një pjesë e botës artistike, por është një dështim që ka humbur çdo mundësi për të arritur vlerën e vërtetë të artit dhe për të kontribuar në zhvillimin e tij.

Ky akt është një thirrje për të gjithë ata që janë të lidhur me artin, që të mbrojnë dhe të respektojnë të drejtat e artistëve dhe të mbështesin ata që krijojnë me sinqeritet dhe pasion. Artisti i vërtetë nuk është vetëm një krijues, por një individ që ka një përgjegjësi të thellë për të mbajtur lart vlerat e artit dhe për të kontribuar në botën e tij. Shefqet Avdush Emini është një shembull i shkëlqyer i kësaj përkushtimi dhe integriteti, dhe ai meritoi të njihet dhe të respektohet për kontributin e tij të çmuar në artin botëror.

DUTCH

"Deze foto toont een dynamisch tafereel van een internationaal kunstsymposium in Konya, Turkije, waar kunstenaars hun schilderijen creëren in een open en inspirerende omgeving. Op de afbeelding zijn verschillende kunstenaars bezig met hun creatieve proces, elk met hun eigen stijl en techniek.

Aan de rechterkant werkt een schilder, gekleed in het wit met een doek om zijn hoofd, aan een levendig expressionistisch schilderij dat op een ezel is geplaatst. Hij is omringd door verf, penselen en andere artistieke hulpmiddelen die een levendige werksfeer creëren.

De vloer is bedekt met plastic en uitgerolde schilderijen die de expressionistische energie van de levendige kleuren en dynamische bewegingen reflecteren. Een vrouw in het midden van de ruimte staat in een reflectieve pose, mogelijk haar creatieve proces observerend of nadenkend over haar werk.

De vlag van Turkije aan de achtergrond toont de locatie van dit internationale evenement en weerspiegelt een mengeling van culturen en kunstenaars uit verschillende landen. Dit artistieke symposium is een prachtig voorbeeld van creativiteit en samenwerking tussen schilders, die de kracht van kunst tonen om mensen samen te brengen in een gezamenlijke esthetische ervaring.

De met kleuren bedekte vloer is een levendige reflectie van de creatieve geest van Shefqet Avdush Emini. Met zijn bijzondere energie en diepe focus op werk en de wereld van kunst, bevindt hij zich in een andere dimensie. Het schilderij dat hij creëert is meer dan slechts een creatieve daad; het is een explosie van spirituele en intellectuele kracht die hij met de wereld deelt door zijn expressionistische kunst. Shefqeti is niet zomaar een kunstenaar die in een studio werkt, maar een man die zich onderdompelt in een andere dimensie waar elke kleur, elke vorm, elke borstelbeweging een diepere betekenis heeft, een boodschap die verder gaat dan woorden.

De met kleuren bedekte vloer is niet zomaar een werkoppervlak, maar een reflectie van de onbeschrijfelijke energie die hij met elke actie meebrengt. De kleuren die zich door deze ruimte verspreiden, zijn een spiegel van zijn grenzeloze passie, waarmee hij elke mogelijke beperking van kunst doorbreekt en deze uitdrukt in vormen die anders, ongewoon, levendig en vol betekenis zijn. Het is niet zomaar een creatief proces dat plaatsvindt, maar een volledige transformatie van energie, een overstroming die de hele ruimte vult met een onbeschrijfelijke kracht.

Wanneer we Shefqet in deze omgeving zien, is het onmogelijk niet op te merken dat hij zich in een wereld bevindt die alleen van hem is. Hij is niet bezorgd over de aanwezigheid van anderen, noch over blikken of de aanwezigheid van andere mensen. Voor hem is kunst een spirituele wereld die niet aangeraakt kan worden, een wereld waarin hij alleen is, nauw verbonden met de kleuren, de vormen, het ritme van de creatie die zich in zijn tijd ontvouwt. In deze diepe staat van meditatie en creatie is elke beweging van hem een hoogtepunt van artistieke expressie. Hij is een volledig toegewijde individu in zijn kunst, een kunstenaar die erin geslaagd is een onlosmakelijk deel van het creatieve proces te worden. Shefqeti is een voorbeeld van toewijding en passie die elke kunstenaar moet hebben om iets nieuws en krachtigs naar de wereld te brengen.

Precies om deze reden is Shefqet Avdush Emini op dit internationale symposium meer dan een bekende kunstenaar. Hij is een man die zijn eigen universum heeft gecreëerd, een universum dat verder gaat dan de grenzen van kunst en diep verbonden is met zijn geest en geest. Wanneer Shefqet schildert, is hij niet langer een man in een eenvoudige ruimte, maar een schepper die verder gaat dan de alledaagse realiteit. Dit moment in het beeld is een spiegel van dit diepe gevoel van kunst, dat alleen een groot kunstenaar kan creëren, en het is een extra reden waarom Shefqet wordt erkend als een van de bekendste en meest gerespecteerde kunstenaars.

Op dit symposium, naast zijn kunst, valt het op dat Shefqeti een inspiratiebron is voor alle deelnemers. Zijn werk en creatieve passie zijn meer dan slechts een voorbeeld van een bepaalde schilderstijl. Het is een uitnodiging voor alle aanwezige kunstenaars om voorbij de grenzen van hun kennis te gaan en zich vrij te voelen om het diepste en mooiste binnen hen uit te drukken. Dit symposium is een kans voor iedereen om een deel van zichzelf te delen, te creëren en te benadrukken wat het mooiste en helderste in ieder van ons is. Shefqeti is erin geslaagd een sterke band met de kunst te creëren, die ons herinnert dat kunst niet alleen een visueel object is, maar een manier van voelen, denken en leven. Hij is een echte leider op deze artistieke reis en een voorbeeld van eindeloze toewijding aan kunst.

De met kleuren bedekte vloer is een diepe markering van de creatieve geest van Shefqet Avdush Emini. Deze gepassioneerde en energieke creatie is een van zijn krachtigste uitdrukkingen, die vaak onuitwisbare sporen heeft achtergelaten in elke ruimte die hij heeft aangeraakt. Wanneer Shefqet werkt, is hij volledig doordrenkt met kleuren, van zijn voeten tot zijn handen, wat zijn kunst een bijzondere uitstraling en energie geeft die voor iedereen die het observeert zichtbaar is. Daarom is Shefqeti bekend om zijn toewijding en passie, die een uitzonderlijk teken zijn van wat het betekent een kunstenaar te zijn en een bron van inspiratie voor velen.

Er zijn echter enkele individuen die, ondanks hun gebrek aan gevoeligheid voor de essentie van kunst en het creatieve proces, proberen te profiteren van het werk en de geest van echte kunstenaars. Een dergelijk geval is Orhan Cebrailoğlu, een schilder en docent uit Azerbeidzjan, die in Turkije woont. Deze persoon heeft een schandelijke praktijk vertoond door de prestaties en stijl van Shefqet Avdush Emini te kopiëren en deze als zijn eigen werk te presenteren op internationale symposia.

Hoewel deze actie een duidelijke en onbetwiste plagiaat is, blijft Orhan Cebrailoğlu helaas doorgaan met deze praktijk om aandacht te trekken en een valse imago van zijn succes te creëren. Door de prestaties die Shefqeti meer dan 20 jaar heeft gebruikt te kopiëren, heeft deze persoon een fundamentele norm van de ethiek en integriteit van kunst geschonden. Bovendien heeft hij door dit gestolen werk op internationale evenementen te presenteren zichzelf een status gegeven die hij niet verdient en heeft hij de rechten en auteurschap van andere kunstenaars grof geschonden. Het gebrek aan schaamte en respect voor de creativiteit en inspanningen van andere kunstenaars getuigt van een diepgaande afwezigheid van eerlijkheid en een dubieuze moraal."

"Deze foto toont een dynamisch tafereel van een internationaal kunstsymposium in Konya, Turkije, waar kunstenaars hun schilderijen creëren in een open en inspirerende omgeving. Op de afbeelding zijn verschillende kunstenaars bezig met hun creatieve proces, elk met hun eigen stijl en techniek.

TURKISH

Tablo, Konya, Türkiye'deki uluslararası bir sanat sempozyumundan dinamik bir sahneyi yansıtmaktadır, burada sanatçılar açık ve ilham verici bir ortamda resimlerini yaratmaktadır. Görselde, birkaç sanatçı kendi yaratıcı süreçlerine odaklanmış, her biri kendi tarzı ve tekniğiyle çalışmaktadır. Sağda, beyazlar içinde giyinmiş ve başında bir örtü bulunan bir ressam, canlı bir ekspresyonist tablonun üzerinde çalışmaktadır; bu tablo bir tuvalet üzerine yerleştirilmiştir. Etrafı, boya, fırçalar ve diğer sanatsal araçlarla çevrilidir, bu da çalışma alanının canlı ve enerjik atmosferini yansıtır.

Zemin, plastikle kaplanmış ve üzerine serili tablolar, canlı renkler ve dinamik hareketlerle yansıyan ekspresyonist enerjiyi yansıtmaktadır. Ortada bir kadın, belki de yaratıcı süreci gözlemliyor veya kendi işini düşünerek yansıyan bir pozda görünmektedir. Arka planda asılı olan Türkiye bayrağı, bu uluslararası etkinliğin yerini göstererek farklı ülkelerden sanatçılarla kültürlerin karışımını yansıtır. Bu sanatsal sempozyum, sanatın insanları ortak bir estetik deneyimde birleştirme gücünü sergileyen güzel bir örnektir.

Renklerle kaplanmış zemin, Shefqet Avdush Emini'nin yaratıcı ruhunun canlı bir yansımasıdır. Kendisinin özel enerjisi ve sanata derin bir odaklanmasıyla, adeta başka bir boyuttadır. Yaratmakta olduğu tablo, sadece bir yaratım eylemi değil, aynı zamanda onun ruhsal ve entelektüel gücünün patlamasıdır; bu gücü sanat aracılığıyla dünya ile paylaşmaktadır. Shefqet sadece bir ressam değil, bir sanatçı olarak kendisini başka bir boyuta adayan bir insandır, burada her renk, her form, her fırça darbesi derin bir anlam taşır, kelimelerin ötesine geçen bir mesaj iletmektedir.

Renklerle kaplanmış zemin, sadece bir çalışma alanı değil, aynı zamanda onun her hareketiyle getirdiği tarif edilemez enerjinin bir yansımasıdır. Bu alan boyunca dağılmış renkler, onun sonsuz tutkusunun bir yansımasıdır; bu tutku, sanatı her türlü sınıra karşı patlatıp, onu farklı, alışılmadık, canlı ve anlam yüklü formlarda ifade etmektedir. Sadece bir yaratıcı süreç değil, aynı zamanda enerjinin tamamen dönüşümü, tüm mekânı tarif edilemez bir güçle dolduran bir taşkınlık halidir.

Shefqet'i bu ortamda izlerken, onun tamamen kendisine ait bir dünyada olduğunu görmek imkansız değildir. Diğerlerinin varlığından, bakışlardan veya insanlardan etkilenmez. Sanat, onun için dokunulmaz bir manevi bir alandır, onun içinde yalnızdır, renklerle, şekillerle, yaratımın ritmiyle derinden bağlantılıdır. Bu derin meditasyon ve yaratım durumunda, her hareketi yüksek bir sanatsal ifade eylemi haline gelir. O, sanatına tamamen adanmış bir bireydir, yaratım sürecinin ayrılmaz bir parçası haline gelmiş bir sanatçıdır. Shefqet, dünyaya yeni ve güçlü bir şey sunmak için her sanatçının sahip olması gereken adanmışlık ve tutkunun bir örneğidir.

İşte bu yüzden, bu uluslararası sempozyumda Shefqet Avdush Emini, yalnızca tanınmış bir sanatçı değildir. Kendi evrenini yaratmış bir insandır, bu evren sanatın sınırlarının ötesine uzanır ve onun ruhu ve zihniyle sıkı sıkıya bağlantılıdır. Shefqet resim yaparken, artık sıradan bir mekânda var olan bir insan değil, günlük gerçekliğin ötesine geçen bir yaratıcıdır. Bu görüntüdeki an, ancak büyük bir sanatçının yaratabileceği bu derin sanat hissinin bir yansımasıdır ve Shefqet'in dünyanın en tanınmış ve saygı duyulan sanatçılarından biri olarak tanınmasının bir başka nedenidir.

Bu sempozyumda, onun sanatından başka, Shefqet'in tüm katılımcılara ilham kaynağı olduğu da dikkat çekmektedir. Onun çalışmaları ve yaratıcı tutkulu çalışması, belirli bir resim tarzının ötesinde bir şeydir. Tüm katılımcılara, bildikleri sınırların ötesine geçme ve içlerindeki en derin ve en güzel olanı ifade etme özgürlüğünü sunan bir davettir. Bu sempozyum, herkesin kendisinin bir parçasını paylaşması, yaratması ve en güzel, en parlak olanı ortaya çıkarması için bir fırsattır. Shefqet, sanata güçlü bir bağ kurmayı başarmıştır; sanat, sadece görsel bir nesne değil, hissetmek, düşünmek ve yaşamak için bir yoldur. O, bu sanatsal yolculukta gerçek bir liderdir ve sanatına sonsuz adanmışlığın bir örneğidir.

Renklerle kaplanmış zemin, Shefqet Avdush Emini'nin yaratıcı ruhunun derin bir işaretidir. Bu tutkulu ve enerjik yaratım eylemi, onun en güçlü ifadelerinden biridir, bu da dokunduğu her alanda silinmeyen izler bırakmıştır. Shefqet çalışırken, rengin içinde tamamen kaybolmuş, vücudu başından ayaklarına kadar renklerle dolmuş, sanatına özel bir karakter ve enerji katmıştır. Bu yüzden Shefqet, sanatına olan adanmışlığı ve tutkusu ile tanınır; bu, bir sanatçının olağanüstü bir işareti ve başkalarına ilham kaynağıdır.

Ancak, sanatı ve onun yaratıcı sürecinin özüne karşı duyarsız olan bazı kişiler, gerçek sanatçıların çalışmalarından ve ruhlarından yararlanmaya çalışmaktadır. Böyle bir örnek, Azerbaycanlı bir ressam ve pedagog olan ve Türkiye'de yaşayan Orhan Cebrailoğlu'dur. Bu kişi, Shefqet Avdush Emini'nin performanslarını ve tarzını kopyalayarak, onları kendi çalışması olarak sunma konusunda utanmazca bir uygulama sergilemiştir. Bu eylem açık bir şekilde ve kuşkusuz bir intihaldir, ancak ne yazık ki Orhan Cebrailoğlu, bu uygulamayı uluslararası sempozyumlarda dikkat çekmek ve sahte bir başarı imajı oluşturmak için kullanmaya devam etmiştir.

Shefqet'in 20 yılı aşkın süredir kullandığı performansı kopyalayarak, bu kişi sanatın etik kurallarını ve entelektüel bütünlüğünü ihlal etmiştir. Üstelik, bu çalınan çalışmayı uluslararası etkinliklerde sunarak, hak etmediği bir statü kazanmış ve diğer sanatçılarının haklarını ihlal etmiştir. Sanatçılara ve yaratıcı çabalarına karşı utanmazlık ve saygısızlık eksikliği, derin bir dürüstlük ve şüpheli bir ahlakın kanıtıdır.

Tüm sanatçılar ve global sanat topluluğu, Shefqet Avdush Emini'nin orijinal performansından haberdardır ve bu eylemin hiçbir kopyası onun çalışmasının parlaklığını ve özünü gizleyemez. Büyük sanatçı Shefqet Avdush Emini, kendine özgü ve tanınmış bir sanatsal ifade biçimi yaratmış, bu biçim onun kişiliği ve karakteriyle sıkı bir şekilde bağlantılıdır; bu nedenle kopyalanamaz veya dürüstçe taklit edilemez. Bunu yapmaya çalışan biri, ne sanata ne de izleyicilere, ne de kendisine saygı göstermiş olur.

Ne yazık ki, Orhan Cebrailoğlu'nun intihali, sahte bir başarısızlık yaratma çabasıdır ve bu çaba, sadece onun için kalıcı bir utançla örtülür. Gerçek sanatçı, yaratan, tutkusunu ve enerjisini dünyayla paylaşan, kendisini eşsiz ve yerine konulamaz sanat aracılığıyla ifade etmeye hazır bir kişidir. Shefqet, sanat tarihine kendisi için özel bir yer yaratmayı başarmış ve derin, tartışmasız bir etki bırakmış bir sanatçıdır.

Bu meselenin derinliğini ve sanatın ve yazarın haklarının korunmasının önemini anlamak için, sanatı gerçekten temsil eden şeyi ve bu utanmaz intihalin ne olduğunu dikkatlice incelemek gereklidir. Sanatçı, yaratıcı çalışmasına ruhunu, zamanını ve enerjisini yatıran bir bireydir. Bir sanatçı, benzersiz bir sanat dili yaratmayı başardığında, bu sadece bir görüntü veya performans değil, kimliğinin derin bir yansıması, dünya ve hissettiği duygularla bağlantılı bir ruh, kişiliğinin bir ifadesidir ve eseri hayat bulur. Shefqet Avdush Emini için bu her zaman sanatının gerçeği olmuştur – dünyayla duygularını, düşüncelerini ve onun özgün bakış açısını paylaşma tutkusudur.

Shefqet, ekspresyonist sanatını renkler, hareketler ve yaratıcı süreç sırasında deneyimlediği duygularla derinden bağlantılı olarak geliştirmiştir. Performanslarıyla çevreyi ve dünyayı dönüştürme yeteneğine sahiptir, bu da katılımcılar üzerinde gözle görülür ve derin bir etki bırakır. O, her sanatçının olması gereken bir örnektir – samimi, dürüst ve yaratımına adanmış bir bireydir.

Bu bağlamda, Orhan Cebrailoğlu'nun eylemi, başka bir şeyle örtülemeyecek bir harekettir, sadece utanç ve etik eksikliğinden başka bir şey değildir. İntihal, sanatçının haklarının derin bir ihlalidir ve bir sanatçının yaratıcı ve özel bir şey yaratma için verdiği emeğe ve adanmışlığa saygısızlıktır. Orhan'ın bu eylemi, başkalarının kimliğini ve ruhunu çalmaya yönelik başarısız bir girişimdir, başkasının yaptığı bir çalışmayı kendi olarak sunmak ve bu çalışmayı hak etmeyen bir başarıya layık görmek. Taklit eden bir sanatçı artık yaratıcı bir kişi değil, sanattan her bağlantısını kaybetmiş bir başarısızlıktır.

Ayrıca, bu tür bir eylem sanat topluluğu üzerinde büyük bir etki yapmaktadır. Biri başkasının işini kopyalamaya ve bunu kendi olarak sunmaya çalıştığında, tüm sanat alanını zarar vermektedir. Bu sorumsuz ve tarafsız hareket, sanatsal yaratımın değerlerini hiçe sayar ve sanatın bir ifade biçimi olarak inanç kaybına yol açar. İntihal, sadece başkasının işini çalmak değildir; o, güveni ihlal etmek ve sanatın tutkuları, deneyimleri ve derin duyguları ifade etmek için bir araç olarak temsil ettiği değerlere saldırıdır.

Shefqet Avdush Emini'nin katkıda bulunduğu sempozyum ve etkinliklerde bulunanlar için, onun sanatında getirdiği şeyin tekrarlanamaz olduğu açıktır. Performansları, yalnızca gerçek bir sanatçının ulaşabileceği bir derinlikle doludur. Shefqet, izleyicisiyle güçlü bir bağ kurmayı başarmıştır; bu bağ sadece güzel bir esere bakmaktan çok daha derindir. O, sürecin bir parçası, yaratımın bir parçası, yarattığı tarihin bir parçası olma duygusunu izleyiciye verir.

Bir taklitçinin böyle bir bağı yaratması imkansızdır çünkü bu, yalnızca sanatçının samimiyeti ve adanmışlığı ile bağlantılıdır. Orhan Cebrailoğlu'nun intihali, bu kavramın derin bir başarısızlığıdır, sahte bir imaj yaratma çabasıdır ve yeteneksizliğini örtbas etme girişimidir. Sanatçıyı çalan biri artık sanatsal dünyada yer alamaz, çünkü sanatı ve onun gerçek değerini oluşturma fırsatını kaybetmiştir.

Bu,

Русский

Это изображение представляет собой динамичную сцену с международного художественного симпозиума в Конье, Турция, где художники создают свои картины в открытом и вдохновляющем пространстве. На изображении несколько художников вовлечены в процесс своего творческого процесса, каждый из которых использует свой стиль и технику.

Справа художник в белом, с головным платком на голове, работает над яркой экспрессионистской картиной, установленной на мольберте. Он окружен красками, кистями и другими художественными инструментами, что создает живую атмосферу труда.

Пол покрыт пластиком и расстелены картины, которые отражают экспрессионистскую энергию ярких цветов и динамичных движений. Женщина в центре пространства стоит в раздумьях, возможно, наблюдая за творческим процессом или размышляя о своей работе.

Флаг Турции, висящий на фоне, указывает на место проведения этого международного события, отражая смешение культур и художников из разных стран. Этот художественный симпозиум является прекрасным примером творчества и сотрудничества между художниками, показывая силу искусства в объединении людей в общем эстетическом опыте.

Покрытый цветами пол является ярким отражением творческого духа Шефкета Авдуша Эмини. С его уникальной энергией и глубокой концентрацией на работе и мире искусства он находится в другом измерении. Картина, которую он создает, - это не просто акт творчества; это взрыв духовной и интеллектуальной силы, которую он передает миру через свой экспрессионистский арт. Шефкет не просто художник, работающий в студии, он погружается в другое измерение, где каждый цвет, каждая форма, каждое движение кисти имеет глубокий смысл, послание, которое выходит за пределы слов.

Покрытый цветами пол - это не просто поверхность работы, а отражение неиссякаемой энергии, которую он приносит с каждым действием. Цвета, распространяющиеся по этому пространству, являются отражением его безграничной страсти, через которую он преодолевает любые ограничения искусства и выражает их в формах, которые необычны, необыкновенны, полны жизни и смысла. Это не просто творческий процесс, это полное преобразование энергии, поток, который наполняет все пространство несказанной силой.

Наблюдая за Шефкетом в этом пространстве, невозможно не заметить, что он поглощен миром, который принадлежит только ему. Он не беспокоится о присутствии других, о взглядах или присутствии других людей. Для него искусство - это духовный процесс, который нельзя потрогать, это мир, в котором он один, тесно связан с цветами, с формами, с ритмом творения, происходящим в его времени. В этом глубоком состоянии медитации и творчества каждое его движение - это высокий акт художественного самовыражения. Он полностью предан своему искусству, и он стал неотъемлемой частью творческого процесса. Шефкет - это пример преданности и страсти, которые должен иметь каждый художник, чтобы привнести что-то новое и мощное в мир.

Именно по этой причине, на этом международном симпозиуме, Шефкет Авдуш Эмини - это не просто известный художник. Он человек, создавший собственную вселенную, вселенную, которая простирается за пределы искусства и тесно связана с его духом и разумом. Когда Шефкет пишет, он уже не человек в простом пространстве, а создатель, который выходит за пределы повседневной реальности. Этот момент изображения - это отражение этого глубокого чувства искусства, которое может создать только великий художник, и это еще одна причина, почему Шефкет признан одним из самых известных и уважаемых художников.

На этом симпозиуме, помимо его искусства, заметно, что Шефкет является вдохновением для всех участников. Его работа и творческая страсть - это не просто пример определенного художественного стиля. Это приглашение для всех присутствующих художников выйти за пределы своих знаний и свободно выражать то, что глубже и красивее внутри них. Этот симпозиум - это возможность для всех поделиться частичкой себя, творить и раскрывать то, что наиболее красиво и ярко в каждом из нас. Шефкет сумел создать прочную связь с искусством, которая напоминает нам, что искусство - это не просто визуальный объект, а способ чувствовать, думать и жить. Он настоящий лидер на этом художественном пути и пример бесконечной преданности искусству.

Покрытый цветами пол является глубоким символом творческого духа Шефкета Авдуша Эмини. Этот страстный и энергичный акт творчества является одним из самых мощных выражений его, который часто оставляет неизгладимые следы в каждом пространстве, которое он затрагивает. Когда Шефкет работает, он полностью поглощен цветами, от ног до рук, придавая своему искусству особенный характер и энергию, которая видна всем, кто наблюдает. Поэтому Шефкет известен своей преданностью и страстью, что является выдающимся знаком того, что значит быть художником, и источником вдохновения для многих других.

Однако есть некоторые люди, которые, несмотря на отсутствие чувствительности к сути искусства и его творческому процессу, пытаются воспользоваться работой и духом настоящих художников. Одним из таких случаев является Орхан Джебраилоглу, художник и педагог из Азербайджана, проживающий в Турции. Этот человек проявил позорную практику, копируя выступления и стиль Шефкета Авдуша Эмини и представляя их как свою работу на международных симпозиумах. Несмотря на то, что это явное и неопровержимое плагиат, к сожалению, Орхан Джебраилоглу продолжает использовать эту практику, чтобы привлечь внимание и создать ложный образ своего успеха.

Копируя исполнение, которое Шефкет использует уже более 20 лет, этот человек нарушает основную норму этики и целостности искусства. Более того, представляя эту украденную работу на международных событиях, он приписывает себе статус, которого не заслуживает, и грубо нарушает права и авторство других художников. Отсутствие стыда и уважения к творчеству и усилиям других художников является глубокой доказательством отсутствия честности и сомнительной морали.

Все художники и мировое художественное сообщество знают о оригинальном исполнении Шефкета Авдуша Эмини, и никакая копия этого действия не может скрыть блеск и суть его работы. Великий художник Шефкет Авдуш Эмини создал уникальную и известную форму художественного самовыражения, которая тесно связана с личностью и его характером, и поэтому она не может быть скопирована или имитирована с честностью. Если кто-то пытается это сделать, он не проявляет уважения к искусству, публике и самому себе.

К сожалению, плагиат Орхана Джебраилоглу - это бесполезная попытка скрыть отсутствие подлинности и оригинальности, попытка, которую не могут покрыть ничто, кроме вечного стыда, который он создал для себя. Настоящий художник - это тот, кто создает, кто делится своей страстью и энергией с миром, кто готов раскрыть свою душу через свое уникальное и незаменимое искусство. Шефкет создал для себя особое место в истории искусства и является одним из тех художников, которые оставили глубокое и неоспоримое влияние. Он пример преданности, страсти и энергии, которые должен иметь каждый художник, чтобы создать что-то, что является его и только его.

Для того, чтобы понять глубину этого вопроса и важность уважения к искусству и авторским правам, необходимо внимательно рассмотреть то, что действительно представляет собой искусство, и что произошло с этим позорным плагиатом. Художник - это человек, который вкладывает свою душу, время и энергию в свое творчество. Когда художник создает уникальный художественный язык, он раскрывает что-то гораздо большее, чем просто изображение или исполнение. Это глубокое отражение его идентичности, духа, который связан с миром и эмоциями, которые он чувствует, выражение его личности, которое придает жизнь произведению. Для Шефкета Авдуша Эмини это всегда была истина его искусства - глубокая страсть к тому, чтобы выразить и поделиться миром своей сущности, чувствами, мыслями и особым взглядом на реальность.

Шефкет развил форму экспрессионистского искусства, которая тесно связана с цветами, движениями и эмоциями, которые он переживает во время творческого процесса. Через свои выступления он способен трансформировать пространство и мир вокруг себя, создавая явное и глубокое влияние на тех, кто присутствует. Он является примером того, каким должен быть каждый художник - искренним, честным и преданным своему творчеству.

В этом контексте действия Орхана Джебраилоглу являются действиями, которые нельзя скрыть ничем, кроме стыда и отсутствия этики. Плагиат - это глубокое нарушение прав художника и отсутствие уважения к усилиям и преданности, которые художник вложил в создание чего-то особенного. Этот поступок Орхана - это неудачная попытка украсть личность и душу другого, представить что-то, что не является его, и присвоить себе заслуги за работу, которую он не сделал. Художник, который подражает и ворует, больше не является творцом, а человеком, который утратил всякую связь с сутью искусства и с ценностями, которые должны сопровождать художественное творчество.

Более того, этот акт является попыткой создать ложный образ успеха. Орхан Джебраилоглу, возможно, сумел появиться на нескольких международных симпозиумах, но это не настоящая победа, потому что она построена на лжи и краже. Если бы у него была настоящая страсть и энергия к искусству, он создал бы что-то свое, что-то, что отразило бы его индивидуальность и его личные усилия. Вместо этого он выбрал украсть и манипулировать, чтобы создать ложный образ, нарушая все моральные и правовые нормы, созданные для защиты прав авторов и художественной целостности.

Это также вопрос, который имеет глубокое значение для художественного сообщества. Когда человек пытается скопировать работу другого и представить ее как свою, он наносит ущерб всей области искусства. Этот безответственный и беспристрастный поступок пренебрегает ценностями, которые представляют собой художественное творчество, и разрушает доверие к процессу искусства как к самой глубокой форме самовыражения личности. Плагиат - это не просто кража работы другого; это нарушение доверия и нападение на ценности искусства как средства выражения страсти, опыта и самых глубоких эмоций художников.

Для тех, кто имел возможность присутствовать на симпозиумах и событиях, на которых Шефкет Авдуш Эмини принимал участие, ясно, что то, что он приносит в искусство, невозможно повторить. Его выступления полны страсти и энергии, касаясь глубины, которую может достичь только настоящий художник. Шефкет сумел создать прочную связь со своей аудиторией, связь, которая намного глубже, чем просто взгляд на красивое произведение. Это эмоциональная связь, которая заставляет тебя чувствовать себя частью процесса, частью творения, частью истории, которую он создал.

Невозможно, чтобы имитатор создал такую связь, потому что она связана с искренностью и преданностью художника, который создал это. Плагиат Орхана Джебраилоглу - это глубокий провал в этом концепте, попытка создать ложный образ и попытка использовать неудачу, чтобы скрыть свою неспособность создать что-то свое. Художник, который ворует, больше не является частью художественного мира, он - это неудач