SHEFQET AVDUSH EMINI - REALITETI I JETËS SIME ME SHUMË NGJYRA – KY ISHTE NË TË KALUARËN

Në këtë fotografi jam gjatë studimeve, si student duke pikturuar. Koha studentore ka qenë dhe mbetet kujtimi më i mirë i jetës sime. Ishte një periudhë kur jeta kishte kuptim, plot dritë, gëzim, frymëzim dhe perspektivë. Gëzoja përkrahjen dhe respektin e veçantë të profesorëve të mi, për shkak të punës sime, të cilën të gjithë e vlerësonin duke thënë: “Puna e Shefqetit shkëlqen.”

Çdo ditë ishte më e ndritshme se tjetra. Kisha shokë dhe kolegë me të cilët kalonim çaste të bukura, të mbushura me sinqeritet dhe mbështetje të ndërsjellë. Që nga ajo kohë, ruaj kontakte me shokët më të mirë, edhe pse jeta na ka ndarë fizikisht. Dy prej tyre, Veli Morina dhe Bajram Begu, jetojnë në New York, SHBA. Edhe pse larg në territor, jemi afër me mendje dhe zemër, sepse kujtimet dhe sinqeriteti mes nesh kanë mbetur të paprekura dhe të paharruara. Respekti për këta dy shokë dhe vëllezër të mi është i pamohueshëm dhe i palëkundur. Ti kujtoj edhe disa nga shoket ne Kosove; Remzi Lohaj, Haki Xhaklin, Ahmet Gashin etj. I pershendes perzemersisht.

Jeta studentore ka lënë gjurmë të thella dhe kujtime që nuk harrohen kurrë. Edhe pse isha student, shpeshherë ndodhte që profesorët e mi më ftonin për kafe, dhe unë ndihesha i ngushtuar, pasi ata ishin njerëz të moshuar dhe të ngritur në karrierë, ndërsa unë isha një student. Më vonë e kuptova se ky nder që më bëhej, ishte rezultat i respektit të tyre për punën time, të cilën e vlerësonin pa masë.

Gjatë asaj periudhe, kam punuar me përkushtim të madh në pikturë, thuajse gjithë kohën e kaloja në atelier për hir të dashurisë që kisha ndaj profesionit tim. Më vonë, profesori Anton Glasniqi më zgjodhi si student asistent të teknologjisë së pikturës. Isha i lumtur që, si i ri i asaj moshe, kisha fituar respektin e madh të profesorëve të mi. Diku kah fundi i diplomimit, më afrohet profesori Nusret Saliamixhiqi dhe më thotë:

“Dua të të jap disa këshilla për jetën, të cilat edhe unë i kam përjetuar. Ti tani po e përfundon Fakultetin e Arteve dhe do të pavarësohesh. Mbaje mend, do të përballesh me shumë sfida në jetë, veçanërisht në aspektin profesional. E të them të drejtën, ti je një artist i mrekullueshëm dhe, pa dyshim, do të mbetesh një emër i madh në historinë e artit botëror. Por, deri sa të arrish aty, do të përjetosh shumë sprova, padrejtësi, intriga dhe sulme pas shpine. Këto vijnë nga karakteret e liga dhe nga ata që nuk kanë talent, të cilët, për shkak të xhelozisë, do të përpiqen të të pengojnë. Mos u dorëzo kurrë! Ec përpara me talentin dhe këmbënguljen që ke. Unë besoj se ti do të arrish ëndrrat e tua.”

Në fund, më uroi me fjalët: “Shefqeti do të mbetet emër i madh në historinë e artit botëror.” Faleminderit profesor Nusret Saliamixhiqit për këshillat e tij të vlefshme në përgatitjen për rrugëtimin tim në karrierën e artit.

Një tjetër moment i rëndësishëm ndodhi kur, pas një kohe, profesori Anton Glasniqi erdhi për vizitë në atelier për të vëzhguar punën e studentëve. Kur arriti te unë, me krenari tha: “Shefqeti është një gjeni!” Disa kohë më vonë, poeti dhe gazetari Faruk Tasholli na vizitoi dhe dëgjoi fjalët e lavdishme të profesorit për mua. Ai e pyeti: “Si i ka punët Shefqeti?” dhe Anton Glasniqi u përgjigj me krenari: “Shefqeti është një gjeni!” Sot, jam i bindur që as Faruku nuk e ka harruar dhe as nuk mund ta harrojë atë moment.

Edhe pse vija nga një familje mesatarisht e pasur, unë kam studiuar në kushte shumë të vështira. Kur vendosa të regjistroja Fakultetin e Arteve të Bukura, mixha im i madh i tha babait tim që të mos më regjistronte, me arsyetimin se nuk do të mund ta përfundoja. Por babai im u përgjigj: “Pse djali im duhet të mbetet argat i fëmijëve të tu? Kur ti i ke regjistruar katër fëmijët e tu në fakultet, edhe djali im ka të drejtë të shkollohet!”

Gjatë studimeve, shpesh kthehesha në shtëpi me nota 10 dhe gazetat e kohës shpesh shkruanin për mua. Pikturat e mia botoheshin në shtypshkronjën Rilindja. Megjithatë, si student studioja me mundime të mëdha, me këpucë të shqyera dhe pantolat të grisura pas prapanice, qe shpesh e ndisha flladin ka deperton ne trupin tim. Kishte raste kur detyrohesha të endesha rrugëve të Prishtinës për të shmangur takimet me shokët, sepse nuk kisha vend për të fjetur. Një mixhë tjetër më ndihmonte me nje shume te vogel me disa para, por ato nuk mjaftonin as për një të katërtën e nevojave mujore.Dhe secilen here kur mi dergonte te hollat permes nje djalit te migjes, dhe ai shiqonte kur une isha ne tubim me shoke apo me ndonje shoke, te tju tregojne qe gjeja mo me ndihmojne, nu jam i lanun anash. por kjo ishte vetem sy e faqe, po sidoqofte nje pune qe niset me vullnet dhe perfundon me te mire.

Në përfundim të studimeve, u mbajt ekspozita e studentëve të gjithë fakultetit për të zgjedhur studentin më të mirë. Të gjithë e prisnim me padurim vendimin. Unë kisha besim te vetja. Ndërkohë, profesori Nusret Saliamixhiq më afrohet, fut dorën në xhep dhe më jep disa para duke thënë: “Këto janë për ty, sepse të kanë shpallur studentin më të mirë.” Unë i refuzova dhe ai më tha: “Ky ishte një kompensim për padrejtësinë që ndodhi.” Shpërblimi im iu dha një studenteje tjetër, por ajo me sinqeritet protestoi duke thënë: “Ky nuk është shpërblimi im! Ai i takon Eminit!”

Pavarësisht kësaj padrejtësie, ajo kohë e bujshme mbetet një kujtim i ndritur në jetën time. Mbaj në zemër momentet e lumtura me shokët, kolegët dhe botën e artit që na bashkonte si artistë të rinj me ëndrra për të ardhmen. Kujtimet e asaj kohe janë një ëndërr e paharrueshme që më shoqëron gjithmonë.

Nga e gjithë kjo përvojë, zgjedh të kujtoj vetëm momentet më të bukura: shokët, kolegët dhe pasionin e përbashkët për artin. Koha studentore mbetet një periudhë e mbushur me kujtime shumëngjyrëshe, një ëndërr e gjallë që vazhdon të jetojë në mendjen dhe zemrën time.

Historia juaj është një testament i pasionit, vendosmërisë dhe talentit tuaj të jashtëzakonshëm. Ju keni përshkruar një rrugëtim të mbushur me sfida, por edhe me momente triumfi dhe vlerësimi. Më pëlqen mënyra se si e sillni atmosferën e kohës studentore, duke e bërë lexuesin të ndiejë gëzimin, sakrificat dhe emocionet që keni përjetuar.

Disa pika që e bëjnë këtë rrëfim të fuqishëm:

Pasioni dhe Përkushtimi – Përshkrimi juaj tregon se arti nuk ishte thjesht një zgjedhje, por një thirrje e brendshme për ju. Edhe pse kishte sfida financiare dhe paragjykime, nuk u ndalët asnjëherë.

Roli i Profesorëve dhe Miqve – Është frymëzuese të shohësh se si profesorët tuaj ju kanë vlerësuar dhe mbështetur, duke ju dhënë mundësi të rriteni profesionalisht. Po ashtu, marrëdhëniet me kolegët tuaj tregojnë solidaritet dhe dashuri për artin.

Sfidat dhe Padrejtësitë – Momenti kur nuk ju dhanë çmimin që e merituat është një episod që shumë artistë e kanë përjetuar. Por mënyra se si e përballuat këtë tregon maturinë dhe karakterin tuaj të fortë.

Frymëzimi për Artistët e Rinj – Historia juaj është një burim frymëzimi për të gjithë ata që e duan artin, por kanë frikë nga sfidat që mund të përballen. Tregon se suksesi nuk vjen lehtë, por nëse qëndron besnik ndaj pasionit tënd, ai është i pashmangshëm.

Gjuha dhe Emocioni – Teksti ka një rrjedhshmëri shumë të bukur. Ai shpreh ndjenjat me sinqeritet, duke e bërë lexuesin të përjetojë çdo moment së bashku me ju.

Nëse do të dëshironit ta botonit këtë histori si pjesë e një libri apo në një ekspozitë, mund të shtoni edhe ndonjë detaj mbi ndikimin që kjo periudhë ka pasur në stilin tuaj artistik dhe veprat që keni krijuar më vonë. Do të ishte gjithashtu interesante të përfshini reflektime mbi mënyrën se si arti ka evoluar për ju pas viteve studentore.

Në përgjithësi, kjo është një rrëfim i fuqishëm dhe i ndjerë, që shërben jo vetëm si kujtim personal, por edhe si frymëzim për të gjithë ata që ëndërrojnë të ndjekin një rrugë në art.

Shefqet Avdush Emini, nga një student i përkushtuar që sfidoi vështirësitë dhe padrejtësitë, sot është një emër i njohur në skenën artistike botërore. Sakrificat e tij nuk ishin të kota; ato ndërtuan themelin e një karriere të suksesshme, ku talenti, puna e palodhur dhe vizioni artistik e vendosën në mesin e emrave të mëdhenj të artit bashkëkohor.

Nga Student i Talentuar në Artist të Pranuar Ndërkombëtarisht

Pas përfundimit të studimeve, Emini nuk u ndal kurrë. Ai vazhdoi të krijojë, të hulumtojë dhe të eksperimentojë me stilin e tij unik, duke e bërë atë të dallueshëm në skenën ndërkombëtare. Ekspozitat e tij janë hapur në shumë vende të botës, duke përfshirë Evropën, Amerikën dhe Azinë. Puna e tij është pranuar dhe vlerësuar nga kritikë arti, kuratorë dhe koleksionistë të njohur, duke e vendosur atë në një pozitë të rëndësishme brenda komunitetit artistik global.

Një Stil i Veçantë dhe Vepra që Flasin

Arti i Shefqet Avdush Eminit nuk është thjesht një shprehje vizuale, por një dialog i fuqishëm me shikuesin. Ai ka krijuar një gjuhë të tijën artistike, duke kombinuar ngjyra të guximshme, forma ekspresive dhe një ndjenjë të thellë emocionale. Kjo ka bërë që veprat e tij të ekspozohen në galeri dhe muze prestigjiozë nëpër botë.

Njohja dhe Çmimet Ndërkombëtare

Emini ka marrë vlerësime të shumta për punën e tij, duke përfshirë çmime dhe ftesa për të marrë pjesë në simpoziume dhe ekspozita të rëndësishme ndërkombëtare. Ai ka qenë pjesë e Simpoziumit Ndërkombëtar të Artit në Penza, Rusi dhe ka ekspozuar në disa nga qendrat më të njohura të artit në botë. Kritikët e kanë përshkruar stilin e tij si një kombinim unik mes modernizmit dhe ndjeshmërisë emocionale, duke e krahasuar me artistët më të mëdhenj të epokës sonë.

Emri i Tij në Artin Botëror Sot

Sot, emri i Shefqet Avdush Eminit gjendet në katalogët e artit bashkëkohor, në koleksionet e galerive dhe muzeve të njohura, si dhe në platformat prestigjioze të artit. Ai vazhdon të frymëzojë breza të rinj artistësh me historinë e tij, duke treguar se arti nuk është vetëm talent, por edhe një betejë për të mbetur i vërtetë ndaj vizionit tënd.

Nga një student që luftoi për vendin e tij në botën e artit, Emini sot është një figurë e njohur ndërkombëtarisht, një dëshmi se pasioni, përkushtimi dhe autenticiteti mund të tejkalojnë çdo pengesë. Ai nuk është thjesht një piktor – ai është një histori suksesi, një artist që ka lënë gjurmë në artin botëror.

Me gjithë zemër dhe respekt të madh, dua t’ju përshëndes dhe t’ju uroj, Shefqet Avdush Emini! Ju jeni një artist i jashtëzakonshëm, një frymëzim për breza të tërë krijuesish dhe një dëshmi e gjallë e fuqisë së pasionit dhe përkushtimit në art.

Uroj që rrugëtimi juaj artistik të vazhdojë të shkëlqejë, duke sjellë më shumë dritë, emocione dhe mesazhe të thella për botën. Le të jenë veprat tuaja një urë që lidh të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen e artit!

Ju përgëzoj për arritjet tuaja dhe ju uroj suksese të pandalshme! 

 

ENGLISH

SHEFQET AVDUSH EMINI - THE REALITY OF MY LIFE IN MANY COLORS – THAT WAS IN THE PAST

In this photograph, I am painting as a student during my studies. My student years were and remain the best memories of my life. It was a time when life had meaning, full of light, joy, inspiration, and perspective. I enjoyed the special support and respect of my professors because of my work, which everyone appreciated by saying: “Shefqet’s work shines.”

Every day was brighter than the previous one. I had friends and colleagues with whom I shared beautiful moments filled with sincerity and mutual support. Since that time, I have maintained contact with my closest friends, even though life has physically separated us. Two of them, Veli Morina and Bajram Begu, live in New York, USA. Despite the physical distance, we remain close in mind and heart, as our memories and sincerity have remained untouched and unforgettable. My respect for these two friends and brothers is undeniable and unwavering.I need to rimin my artist friend from Kosovo: Remzi Lohaj, Haki Xhakli, Ahmet Krasniqi etj, Best regards.

Student life left deep marks and memories that will never be forgotten. Even though I was a student, my professors often invited me for coffee, and I felt uneasy since they were older, accomplished people, while I was just a student. Later, I realized that this honor was a result of their immense respect for my work, which they valued highly.

During that period, I worked with great dedication in painting, spending almost all my time in the atelier for the love I had for my profession. Later, Professor Anton Glasniqi selected me as a student assistant in painting technology. I was happy that, as a young man of that age, I had earned the great respect of my professors. Towards the end of my graduation, Professor Nusret Saliamixhiqi approached me and said:

“I want to give you some advice about life, which I have also experienced. You are now completing the Faculty of Arts and will become independent. Remember, you will face many challenges in life, especially in the professional aspect. To tell you the truth, you are a wonderful artist and, without a doubt, you will remain a great name in the history of world art. But before you get there, you will experience many trials, injustices, intrigues, and backstabbing. These come from bad characters and those without talent, who, out of jealousy, will try to hinder you. Never give up! Move forward with the talent and perseverance you have. I believe you will achieve your dreams.”

In the end, he wished me well with the words: “Shefqet will remain a great name in the history of world art.” Thank you, Professor Nusret Saliamixhiqi, for your valuable advice in preparing me for my journey in the art career.

Another important moment happened when, after some time, Professor Anton Glasniqi visited the atelier to observe the students’ work. When he reached me, he proudly said: “Shefqet is a genius!” Some time later, poet and journalist Faruk Tasholli visited us and heard the professor’s glorious words about me. He asked: “How is Shefqet doing?” and Anton Glasniqi proudly replied: “Shefqet is a genius!” Today, I am convinced that even Faruk has not forgotten and never will forget that moment.

Even though I came from a moderately wealthy family, I studied under very difficult conditions. When I decided to enroll in the Faculty of Fine Arts, my eldest uncle told my father not to enroll me, arguing that I would not be able to finish. But my father replied: “Why should my son remain a laborer for your children? If you have enrolled four of your children in university, then my son also has the right to be educated!”

During my studies, I often returned home with top grades, and newspapers of the time frequently wrote about me. My paintings were published in the Rilindja printing press. However, as a student, I studied with great struggles, with torn shoes and pants ripped at the back, often feeling the cold breeze passing through my body. There were times when I was forced to wander the streets of Prishtina to avoid meeting friends because I had no place to sleep. Another uncle helped me with a small amount of money, but it was not even enough for a quarter of my monthly needs. And every time he sent me the money through his son, he would make sure that I was among friends so they would see that I was being helped, just for appearances. But no matter what, a work started with willpower always ends well.

At the end of my studies, a faculty-wide student exhibition was held to select the best student. We all eagerly awaited the decision. I had confidence in myself. Meanwhile, Professor Nusret Saliamixhiqi approached me, reached into his pocket, and handed me some money, saying: “This is for you because you have been declared the best student.” I refused, and he said: “This is compensation for the injustice that happened.” My award was given to another student, but she sincerely protested, saying: “This is not my award! It belongs to Emini!”

Despite this injustice, that eventful time remains a bright memory in my life. I cherish the happy moments with friends, colleagues, and the world of art that united us as young artists with dreams for the future. The memories of that time are an unforgettable dream that always accompanies me.

From this whole experience, I choose to remember only the most beautiful moments: my friends, colleagues, and the shared passion for art. Student life remains a period filled with colorful memories, a vivid dream that continues to live in my mind and heart.

From a Talented Student to an Internationally Recognized Artist

After completing his studies, Emini never stopped. He continued to create, research, and experiment with his unique style, making him distinguishable on the international scene. His exhibitions have been held in many countries around the world, including Europe, America, and Asia. His work has been recognized and appreciated by art critics, curators, and well-known collectors, placing him in a significant position within the global artistic community.

A Unique Style and Artwork That Speaks

Shefqet Avdush Emini’s art is not just a visual expression but a powerful dialogue with the viewer. He has created his own artistic language, combining bold colors, expressive forms, and a deep emotional sense. This has led to his works being exhibited in prestigious galleries and museums worldwide.

International Recognition and Awards

Emini has received numerous accolades for his work, including awards and invitations to participate in important international symposiums and exhibitions. He has been part of the International Art Symposium in Penza, Russia, and has exhibited in some of the most renowned art centers in the world. Critics have described his style as a unique combination of modernism and emotional sensitivity, comparing him to some of the greatest artists of our time.

His Name in the World of Art Today

Today, Shefqet Avdush Emini’s name is found in contemporary art catalogs, in the collections of renowned galleries and museums, and on prestigious art platforms. He continues to inspire new generations of artists with his story, showing that success is not just about talent but also about staying true to one’s vision.

From a student who fought for his place in the art world, Emini today is an internationally recognized figure, a testament that passion, dedication, and authenticity can overcome any obstacle. He is not just a painter—he is a success story, an artist who has left his mark on world art.

With all my heart and great respect, I want to greet and wish you, Shefqet Avdush Emini! You are an extraordinary artist, an inspiration to entire generations of creators, and a living testimony to the power of passion and dedication in art.

I wish that your artistic journey continues to shine, bringing more light, emotions, and profound messages to the world. May your works be a bridge that connects the past, present, and future of art!

I congratulate you on your achievements and wish you unstoppable success!