Faruk Tasholli: Piktori Shefqet Avdush Emini pushton botën
Oct 22, 2013
PIKTORI NGA KOSOVA PUSHTON QENDRA BOTËRORE TË ARTIT
Nga: Faruk Tasholli
Vetëm për pak muaj, piktori kosovar Shefqet Avdush Emini, me artin e tij, merr pjesë në tri qendra botërore të artit, pa llogaritur pjesën tjetër të ekspozitave të mëparshme.
Piktori kosovar me qëndrim në Holandë, Shefqet Avdush Emini, tashmë është bërë një krijues lëvizëz nëpër botë, qoftë me pjesëmarrje në ekspozita të rëndësishmë, qoftë me pjesëmarrje në juri profsionale apo edhe në qëndrime krijuese. Këtë funverë, ai ishte pjesëmarrës i simpoziumit
tradicional të pikturës në Penza të Rusisë, ku nga 400 artistë konkurentë të 23 shtetevë, u pranuan 73 prej tyre. Pas kthimit
nga ky simpozium i rëndësishëm ku marrin pjesë edhe strukturat e ndryshme politik e shtetërore, piktori ynë Shefqet Avdush Emini na deklaroi:
Une jam i ndarë shumë i kënaqur me organizimin ,kushtet e qëndrimit ,pritjen e tjera… Kam qene shum i lumtur, sepse puna ime artistike është vleërsuar shumë nga të gjithë. Respekti ka qenë vërtet në nivel të lartë… Kam pasur fatin që jam takuar me shumë artistë të mëdhenj dhe relacioni shoqëror e kulturor ka qenë shumë i miër në mes nesh. Kam krijuar një urë të re me shumë vende të tjera të botës dhe me artistë shumë të rëndësishëm e me struktura të ndryshme krijuese. Punën të cilën e kemi krijuar, ajo do të mbetet në koleksionin e simpoziumit e nuk proferohet të bëhet biznis me të ! Unë vertet jam ndarë shumë i kënaqur në përgjithësi dhe do ë isha i lumtur po qe se me ftojnë prapë. Pas perfundimit të këtij simpoziumi në jemi në kontakt të përhershëm me shumë artistë të vendeve të ndryshme të botës.Pas përfundimit të simpoziumit të Rusisë, kam vazhduar direkt fluturimin në Sarajevë, në Bosnje, në një simpozium tjetër. Aty jam takuar me disa shokë të tjerë ku jam njohur në simpoziumet e tjera nëpër botë, por edhe aty kam krijuar shokë të tjerë. Për disa ditë kemi vizituar pjesë të ndryshme të Bosnjes. Po ashtu, sipas programit, kemi pikturuar dhe në fund, piktura e ime dhe e tre piktorëve të tjerë nga Turqia mbetën për ’’ Muzeun e Alija Izetbegoviqit’’. Ky ishte një satisfaksion për mua, që puna ime, te mbetet edhe në atë muze të rëndësishëm në Bosnje.
Tani pritet të marr pjesë sërish në nëntor në festivalin e pikturës në Egjipt, ku kam marrë thirrje para një kohë të gjatë. Jam shumë i sigurtë qe edhe këtu do të ndahem shumë i kënaqur si herat e tjera… Egjipti tani më është bërë si shtëpi e dyteë. Edhe këtu si në shumë vende të botës kam krijuar një rreth të gjerë të shoqërisë, dhe kujtimet e mia përherë janë shumë të mira.
Symposium in Penza,Russia 2013
Museum ''Alija Izetbegovoc'' Sarajeo, Bosnija
Pse antitalentët vjedhin në krijimtarinë profesionale dhe imitojnë kolegët në forma të ndryshme?
Përgjigjja është e qartë: atyre u mungon talenti dhe nervi krijues!
Këta imitues nuk janë të vetëdijshëm se publiku dhe opinioni i gjerë e sheh qartë realitetin. Ata gënjejnë vetveten dhe mendojnë se po krijojnë diçka të vlefshme, ndërkohë që në thelb janë duke e tradhtuar shpirtin e tyre artistik. Dhe më e keqja – nuk turpërohen aspak! Përkundrazi, kënaqen me mashtrimin e tyre, duke menduar se mund t’u hedhin pluhur syve artdashësve të vërtetë.
Në kohët moderne, mediat elektronike i zbulojnë lehtësisht këto devijime. Sot është bërë më e qartë se kurrë se kush është krijues dhe kush është kopjues. Historia e artit gjithmonë ka ndarë vlerën nga antivlera. Vlera lind nga origjinaliteti, nga ideja personale, nga emocioni dhe shprehja e brendshme.
Antivlera, përkundrazi, është kur përpiqesh të imitosh stilin, gjuhën pamore apo ndjesinë e dikujt tjetër, duke e maskuar si krijimtari personale.
E marrim si shembull Mona Lizën: u kopjua dhjetëra herë, u pikturua në versione të ndryshme nga shumë artistë, por origjinali mbeti dhe do të mbetet përgjithmonë vetëm tek Leonardo da Vinci – sepse ajo vepër përmban vizionin, emocionin dhe shprehjen personale të tij. Gjithçka tjetër është thjesht një hijë e zbehtë, një shabllon pa jetë.
Edhe sot, në botën moderne, ndodh një fenomen i dhimbshëm: artistë pa vizion, pa shpirt krijues dhe pa integritet artistik, vjedhin stilin, ndjesinë dhe madje edhe shprehjen e autorëve të vërtetë, duke u përpjekur t’ia atribuojnë vetes. Ky është një akt i ulët, një sjellje që i përket më shumë botës së kafshëve sesa shpirtit të artit! Fatmirësisht, sot asgjë nuk mbetet e fshehtë: gjithçka shfaqet dhe dokumentohet në sytë e publikut, nëpërmjet rrjeteve dhe platformave digjitale. Ata që përpiqen të mashtrojnë përmes kopjimit, thjesht e mashtrojnë vetveten dhe do të përballen me pasojat e veprimit të tyre.
Të tregosh aftësi nuk do të thotë se mund të krijosh një vepër të njëjtë apo më të mirë se origjinali. Kjo është një iluzion i rrezikshëm.
Aftësia e vërtetë artistike qëndron në lindjen e një ideje origjinale, në shprehjen e saj me gjuhën tënde pamore, me emocionin tënd të brendshëm, në përvijimin e një stili të vetëm dhe të pangatërrueshëm. Vetëm atëherë lind nënshkrimi i një artisti të vërtetë – një emër që mbart peshën e individualitetit dhe vlerës së pakontestueshme.
Ndaj, antitalentët le të ngelen aty ku janë: në hijen e krijuesve të vërtetë!
Ata që s’kanë nervin krijues, që vjedhin shprehje, që e shesin mashtrimin si art, sado të rrekën të maskohen, gjithmonë do të zbulohen – dhe kurrë nuk do të kenë vend në piedestalin e vlerave të mirëfillta artistike.
Sepse arti është e vërtetë. Dhe e vërteta nuk kopjohet – ajo lind!
Shefqet Avdush Emini
Holandë
















